آخرین مطالب
امکانات وب
همان طور که می دانید، پیشگیری از لنف ادم، به معنی انجام اقداماتی که از ایجاد لنف ادم جلوگیری به عمل می آورد. به عنوان مثال، در فردی که جراحی پستان یا جراحی لگن انجام داده باشد، اگر چه ممکن است علائم بالینی ابتلا به ورم لنفاوی واضح نباشد، اما آموزش های لازم باعث می گردد تا از بروز لنف ادم جلوگیری شود. برخی از مهم ترین اقدامات پیشگیرانه ادم عبارت اند از:
- آموزش انجام ماساژ لنفاوی
- آموزش ورزش های ملایم بازتوانی
- حفظ دامنه حرکت اندام ها
- مراقبت از پوست منطقه یا skin care
- حفظ عملکرد اندام
- جلوگیری از ضربه و آسیب زدن به اندام
به منظور پیشگیری از لنف ادم لازم است که با اصلی ترین عوامل به وجود آورنده آن آشنا باشیم. انواع لنف ادم که شامل لنف ادم اولیه و ثانویه می شوند، از فاکتورهای مختلفی نشات می گیرند که در ادامه به هر یک از آن ها اشاره خواهیم کرد.
عوامل خطرزای لنف ادم اولیه
در مورد لنف ادم اولیه عامل خطرزای خاص و قابل تعدیلی را نمی توان مشخص کرد. زیرا در این نوع اختلال، فرد به صورت مادرزادی دچار اختلال در مسیر لنفاوی می باشد؛ هر چند ممکن است این ورم در سنین بالاتر و در مراحل بعدی زندگی شخص خود را نشان دهد. در واقع، امروزه تحقیقات نشان داده است که وجود ژن ها یا عوامل ژنتیکی خاص و اختلال در عملکرد برخی ژن ها می تواند باعث ایجاد لنف ادم شوند.
از آن جا که شناسایی این ژن ها در همه افراد مقدور نباشد، معرفی افراد مستعد ابتلا به لنف ادم اولیه امکان پذیر نیست. لذا نمی توان اقدامی برای پیشگیری از لنف ادم از ابتدا برای این گونه افراد ارائه دهیم.
عوامل خطرزای لنف ادم ثانویه
در مورد افرادی که مبتلا به لنف ادم ثانویه هستند عوامل خطرزای متعددی مطرح می شوند که در سه گروه اصلی زیر جای می گیرند.
گروه اول؛ آسیب به غدد لنفاوی
گروه اول از عوامل خطرزا، به بیماری های فرد و روش های درمانی آن ها مربوط می شود که غالبا اجتناب ناپذیر می باشند و جهت افزایش بقای عمر بیماران لازم است زیر نظر متخصصین مربوطه و در زمان مناسب دریافت شوند. برخی از اصلی ترین موارد عبارت اند از:
- جراحی و آسیب به سیستم لنفاوی منطقه
- نمونه برداری از غدد لنفاوی در یک ناحیه و درگیری آن با سلول های سرطانی
- شیمی درمانی و برخی داروهای مورد استفاده مانند ترکیبات حاوی تاکسول
- پرتو درمانی (رادیو تراپی) در ناحیه جراحی و نواحی حاوی غدد لنفاوی
این درمان ها می توانند ضمن آسیب به مجاری لنفاوی، احتمال ابتلا به لنف ادم ثانویه را افزایش دهند. البته شدت هر یک از این عوامل و در نهایت احتمال بروز لنف ادم می تواند متفاوت باشد. برای مثال، طبیعی است که هر چه جراحی وسیع تری برای فرد انجام گیرد، یا هر چه تعداد غدد لنفاوی بیشتری خارج گردد و یا هر چه درگیری غدد لنفاوی بیشتر باشد امکان بروز لنف ادم شدیدتر خواهد شد.
در مواردی هم که فرد ناچار به انجام شیمی درمانی است، دوزهای بالاتر دارو و تعداد بیشتر سیکل های درمانی، احتمال آسیب به مجاری لنفاوی را افزایش خواهد داد. همچنین به عنوان مثال، سرطان های پیشرفته که با متاستاز همراه شده اند، به دوزهای بالاتری از شیمی درمانی نیاز دارند که موجب خطر بالاتر ابتلا به لنف ادم خواهند شد.
بدیهی است در نظر گرفتن ملاحظات لازم در حد امکان در هر یک از درمان های فوق که موجب آسیب کمتری به سیستم لنفاوی شود، در پیشگیری از لنف ادم مهم و اثرگذار می باشد.
برچسب : نویسنده : فاطمه health12 بازدید : 116